René de Cocq
Luister, Netherlands
January 2016

Mooi: een jonge violiste, een jonge dirigent, een jong barokorkest. De Russische Alina lbragimova vertolkt samen met het Engelse ensemble Arcangelo (de naam is een eerbetoon aan componist Arcangelo Corelli) onder leiding van Jonathan Cohen vijf concerten voor soloviool en orkest van Johann Sebastian Bach. Nou ja, vioolconcerten: dat geldt vooral voor de BWV-nummers 1041 en 1042, de andere drie vertonen een warrige ontstaansgeschiedenis. Ze zijn bijvoorbeeld geschreven voor oboe da caccia en orkest, omgewerkt voor klavecimbel en orkest en tenslotte nog een keer voor viool en orkest. Maakt niet uit, dat was dagelijkse praktijk bij Bach, die dit soort composities graag ten gehore bracht in Cafe Zimmermann in de Leipzigse Katharinenstrasse, en ze gewoon aanpaste aan de kwaliteiten van de beschikbare musici. Stukjes eruit werden ook onbekom­merd ingepast in het cantate-oeuvre: voor de meeste kerkgangers waren ze dan toch nieuw omdat die niet allemaal de cafeconcertjes bijwoonden. De kwaliteit van deze stukken is onverminderd hoog, en lbragimova en de Engelse musici geven er overtuigende en energieke vertolkingen van. Leuk dat er een luit meedoet in de continuogroep: vooral in de langzamere midden­deeltjes van de driedelige concerten (andante, adagio, larghetto) is dat een omniskenbare toegevoegde waarde.